SIBO (small intestinal bacterial overgrowth), czyli zespół rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego, to sytuacja, w której jelito cienkie jest nadmiernie skolonizowane przez bakterie, co prowadzi do wystąpienia zaburzeń ze strony przewodu pokarmowego i powikłań ogólnoustrojowych [1, 2]. Obraz kliniczny SIBO jest bardzo zróżnicowany – od uporczywych wzdęć do ciężkich biegunek tłuszczowych w przebiegu zespołu złego wchłaniania. Według przyjętej definicji o przeroście bakteryjnym jelita cienkiego mówimy, gdy ilość kolonii bakteryjnych uzyskanych w posiewie treści z dwunastnicy wynosi >10^3 CFU/ml.
Dla porównania ilość bakterii w jelicie grubym jest o wiele rzędów większa i wynosi ok. 10^12–10^14 CFU/ml [17].
Autor: Weronika Walęcik-Kot
lek. med.; lekarz rezydent w trakcie specjalizacji z chorób wewnętrznych, zawodowo związana z Kliniką Gastroenterologii Szpitala Bródnowskiego w Warszawie (baza kliniczna Instytutu Żywności i Żywienia), absolwentka I Wydziału Lekarskiego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego (2011), podyplomowych studiów na SWPS „Od badań mózgu do praktyki psychologicznej” (2012) oraz na WUM „Dietetyka w chorobach wewnętrznych i metabolicznych” (2017), autorka publikacji z zakresu zaburzeń osi jelitowo- -mózgowej oraz leczenia chorób dietozależnych, takich jak: zespół jelita drażliwego (IBS), SIBO; w polu jej zainteresowań znajdują się także nieswoiste choroby zapalne jelit (IBD), choroby autoimmunologiczne i neurodegeneracyjne; w swojej praktyce zawodowej wykorzystuje nowoczesne metody diagnostyki zaburzeń mikroflory i stanu zapalnego przewodu pokarmowego; pasjonatka zdrowego stylu życia i odżywiania; prywatnie wegetarianka i entuzjastka metod relaksacyjnych zaczerpniętych z jogi
